2,3 i 4 spotkanie WKB
15 grudnia 2002 roku 19 stycznia 2003 roku 23 lutego 2003 roku
Na spotkaniu było nas duuuużo. Do tych, co pojawili się poprzednio, dołączyły kolejne dzieci:
- Justyna i Paulina, mama Joanna, tata Piotr
- Kinga i Patryk, mama Grażyna, tata Konrad
- Kuba i Adam , mama Magdalena, tata Paweł
- Maja i Aleksandra , mama Agnieszka, tata Tomasz
- dzieciaczki w brzuszku mamy Joanny Ślepowrońskiej
- Max i Mateusz Jażdżyk, , mama Joanna
Mieliśmy tym razem większą salę, ładnie się bawiliśmy i w ogóle było suuper. Było co prawda trochę zamieszania, przyszła jakaś pani, która koniecznie chciała porozmawiać z tatusiem - tatuś powiedział, że chciał jednego z nas oddać!!! I że ja jestem furiat! Nie wiem co prawda, co to oznacza, ale chyba nie jest to złe słowo, bo przecież tatuś nic złego by o mnie do gazety nie powiedział...
Andrzejek
Była też inna pani, a nawet dwie panie, które ciągle o coś pytały. I taki pan z duuużym aparatem - ale nie pstrykał nic, tylko podobno NAKRĘCAŁ. Jak się okazało, nakręcał nas dla Telelexpresu, czy jak to się tam nazywa. Ale niewiele o nas powiedzieli, tylko troszkę, najlepiej wypadli Kuba i Krzyś, my raczej wyglądaliśmy na jakiś zmęczonych... a Kinga i Patryk tak mocno płakali, pewnie się przestraszyli tego pana z kamerą... ja się też trochę bałem, ale mamusia mnie mocno przytuliła, to od razu zrobiło mi się raźniej.
Kamilek
19 stycznia 2003 roku
Na dzisiejszym spotkaniu było nas jeszcze więcej, zebrało się 15 rodzin, dzieci w wieku najróżniejszym, od 20 tygodnia ciąży do 4 lat. Huku było masę, pisku i troszkę płaczu. Ogólnie zabawa dość chaotyczna, tym niemniej przyjemna.
Stwierdzam jednak, że zaplanowanie jakiegoś programu jest raczej niemożliwe... tzn. zaplanować to sobie mamusie może... realizacja zaś jest jedną wielką niewiadomą. My w każdym bądź razie usilnie staraliśmy się jej przeszkodzić. :-)
Po naszych wspólnych występach "medialnych" przybyli też nowi "członkowie" Klubu, w sumie 5 rodzin.
23 lutego 2003 roku
Ach, jak nas było mało! Ale przynajmniej mogłem porozrabiać trochę i pobawić się z innymi dziećmi, nie musiałem ciągle pilnować mamusi. :-)
Na spotkanie przyszli w zasadzie stali bywalcy. Nie zabrakło też i nowych znajomych, dwóch pań z brzuszkami (podobno w tych brzuszkach mają malutkie dzieci. Nie wiem, jak one się tam mieszczą, ale podobno są!)