"Podwójny Uśmiech"
Menu
Subskrypcja


Wyszukiwarka


System zarządzania treścią dostarczyła firma Hyh - tworzenie i projektowanie stron Katowice.

Nasi Podopieczni

Rozwój dziecka - niepokoje rodziców

Często jest tak, że porównujemy nasze dzieci z dziećmi znajomych, doszukujemy się chorób (zwłaszcza u wcześniaków), opóźnień, najczęściej obawy te są nieuzasadnione. Ale jeśli macie dużo wątpliwości - INTERWENIUJCIE.

Niezwykle ważna jest wczesna interwencja i diagnoza. Jeśli masz wątpliwości, udaj się niezwłocznie do psychologa!


Co powinno zaniepokoić w rozwoju dziecka w wieku od 2 do 4 lat?

  • dziecko nie mówi lub mówi bez sensu (całkowity brak lub opóźnienie rozwoju języka mówionego, któremu nie towarzyszy próba kompensowania za pomocą gestykulacji czy mimiki, a wymawiane słowa nie służą komunikacji, są odtworzeniem zasłyszanych fraz bezpośrednio po ich usłyszeniu lub po pewnym czasie). Oczywiście, dzieci rozwijają się w różnym tempie, bliźnięta zaczynają mówić później, często posługują się własnym językiem, ale wtedy najczęściej potrafią się też - po swojemu - komunikować.
  • dziecko nie reaguje na własne imię, nie spełnia poleceń, sprawia wrażenie, jakby nie słyszało (brak reakcji na głos, własne imię, brak lub nadmierna reakcja na dźwięki: potrzeba wsłuchiwania się w hałas i/lub negatywna reakcja na szept czy śpiew).
  • dziecko nie patrzy w oczy (trudności z nawiązaniem i utrzymaniem kontaktu wzrokowego, często dzieci zawieszają wzrok na jakimś punkcie czy obiekcie lub patrzą „przez”).
  • dziecko nie wskazuje przedmiotów, osób. (Dziecko nie „chwali” się swoimi osiągnięciami i odkryciami, ma zaburzony obraz świata i schemat swojego ciała (myli się lub nie w ogóle nie wskazuje gdzie słonko, pies czy gdzie ono samo ma oko, rękę, brzuszek).
  • dziecko traktuje ciała innych osób instrumentalnie (Dzieci wspinają się po osobach, by osiągnąć cel ( np.. dosięgnąć przedmiot), używają rąk innych osób do wykonania jakiejś czynności (np. wkładają kredkę w czyjąś dłoń i „rzucają” nią lub dociskają do kartki, gdy chcą, by im rysować).
  • dziecko niechętnie się przytula (Czasem dzieci, które nie są chętne do okazywania czułości, przytulają się, gdy mają na to ochotę – wtedy tylko na swoich zasadach. Nie okazują tęsknoty, jest im obojętne, kto i czy w ogóle ktoś jest przy nich, lub histerycznie reagują na rozstanie z matką (najczęściej).
  • dziecko wprawia ciało w dziwne ruchy (tzw. manieryzmy ruchowy, np. trzepotanie rękami, chodzenie na paluszkach, "tańczenie" wokół jakiegoś przedmiotu, stukanie, kręcenie palcami).
  • dziecko wykazuje uporczywe zaabsorbowanie cząstkowymi lub nieistotnymi właściwościami przedmiotów, takimi jak: zapach, powodowanie hałasu, powierzchnią (np. kółkami od samochodu a nie samym samochodem, oglądanie przedmiotu pod ostrym kątem, jakby spoza pola widzenia).
  • dziecko nie potrafi udawać w zabawie (chodzi o zróżnicowane, spontaniczne zabawy w udawanie lub zabawy w naśladowanie ról społecznych (odpowiednie do wieku rozwojowego) np. zabawa lalkami polega nie na udawaniu, że lalka jest dzieckiem tylko przedmiotem, który można ułożyć w rządku razem z innymi zabawkami. Dziecko sprawia wrażenie, jakby nie umiało bawić się zabawkami - nie wiedziało, do czego służą zabawki.)
  • dziecko domaga się rutyny w codziennym życiu, boi się nowości i zmian (Ograniczone, powtarzające się i stereotypowe wzorce zachowań, zainteresowań i aktywności, nieelastyczne przywiązanie do specyficznych, niefunkcjonalnych czynności i/lub ich zrytualizowanie- negatywnie reagują na np. zmianę drogi w czasie spaceru. Okazują niewspółmierny do sytuacji lęk w nowych miejscach.

Pamiętaj! Jeżeli Mama uważa, że z dzieckiem "coś jest nie tak", to zazwyczaj ma rację!

Karolina, mama Wojtka i Zuzi pisze tak:

„Wojtuś zachowywał się zupełnie normalnie do 14-16 miesiąca, nawet zaczynał mówić ,robił czasem „pa-pa” czy inne takie – tak jakby może trudniej mu to szło, ale starał się, potem zaczął uciekać coraz częściej i coraz bardziej bez celu. Kiedy miał 1,5 roku, przestawał reagować na wołanie, na imię, coraz rzadziej wykonywał proste polecenia. Coś takiego jak zabawa nie istniało: zabawki były albo do wysypania z pudełka (najlepiej z dużej wysokości, tak żeby można było się rozkoszować łoskotem przedmiotów spadających na ziemię), albo do ułożenia w rządku albo w wieże - koniecznie równą i wysoką - bez urozmaicania.. Wyglądało tak jakby nie rozumiał o co chodzi, co od niego chcą, zupełnie ignorował gdy mówiliśmy do niego. Nie patrzył za moim palcem, gdy coś pokazywałam. Nawet nie drgnął, gdy ja mówiłam, prosiłam, tłumaczyłam, krzyczałam - przestawał rozumieć, po co ja to robię.

Jeśli masz wątpliwości, udaj się do specjalisty! Nie licz na pediatrę, niestety większość z nich bagatelizuje problem, albo po prostu nie wie, do kogo należy się skierować. Bez znaczenia, czy pójdziesz do neurologa, logopedy, psychologa czy psychiatry, byleby zajmował się dziećmi z problemami emocjonalnymi, społecznymi czy coś blisko tego - oni znają się "po fachu" i W RAZIE CZEGO będą Cię kierować dalej. NIE CZEKAJ!

Jeżeli dzieci skończą 3 lata i zaczną mówić i rozkręcą się towarzysko - to świetnie, tylko się cieszyć. Ale jeśli nie zaczną, tylko się całkiem odizolują?.. Wtedy staniesz przed następującym problemem:

  1. pół roku w plecy w terapii
  2. +
  3. pół roku cofania się dzieci...

Co wtedy? Pół roku (minimum, bo doliczyć trzeba czas oczekiwania na wizyty i znalezienie odpowiedniej terapii) to przepaść, czasem nie do nadrobienia. Zresztą konsultacja z psychologiem jeszcze nikomu nie zaszkodziła.

Gdzie można zdiagnozować dziecko?

Na stronie autystycznej Zosi jest wypisana cała lista placówek diagnozujących całościowe zaburzenia rozwoju, w tym autyzm, zespół Aspergera, oraz inne zaburzenia mieszczące się tym kryterium, podzielone na poszczególne województwa. W Warszawie są to:

Instytut Psychiatrii i Neurologii
Poradnia dla Dzieci Autystycznych i Ich Rodzin
ul. Sobieskiego 1/9
02-957 Warszawa
tel. (022) 458 26 22
Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży w Zagórzu
Psychiatryczny Oddział Dzienny dla Dzieci
ul. Koszykowa 79 A
02-008 Warszawa
tel. (022) 628 52 41
Terapeutyczny Oddział Dzienny dla Dzieci
tel. (022) 629 39 94
Fundacja Pomocy Dzieciom, Młodzieży i Dorosłym Niepełnosprawnym „Być Jak Inni”
ul. Niechodzka 14 a,
06-400 Ciechanów,
tel. (023) 674 35 32
e-mail: bycjakinni@op.pl, www.bycjakinni.org.pl
Niepubliczny Oddział Dziennego Pobytu dla Dzieci z Autyzmem
ul. Batalionu Czwartaków 6,
07-401 Ostrołęka,
el. (029) 769 10 35
e-mail: bozenamydlo1@o2.pl
Fundacja SYNAPSIS
ul. Ondraszka 3,
02-085 Warszawa,
tel. (022) 825 87 22, 825 87 42
e-mail: fundacja@synapsis.waw.pl
www.synapsis.waw.pl
Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym
Ośrodek Wczesnej Interwencji
ul. Pilicka 21,
02-613 Warszawa,
tel. (022) 844 06 37, fax: (022) 646 22 54
e-mail: owi@itp.net.pl
Stowarzyszenie Rodziców Dzieci Niepełnosprawnych KRASNAL
ul. Śreniawitów 12,
03-187 Warszawa,
tel. (022) 884 43 30, 884 43 31, 614 80 24
e-mail: biuro@krasnal.org.pl
www.krasnal.org.pl
Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom z Ukrytymi Niepełnosprawnościami
im. Hansa Aspergera „NIE-GRZECZNE DZIECI”
ul. Nutki 3/5 m. 11,
02-785 Warszawa,
tel. 0887 059 343
e-mail: asperger@wp.pl
www.niegrzecznedzieci.prv.pl
Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym
Koło w Wyszkowie: ul. Geodetów 76,
07-200 Wyszków,
tel. (029) 742 77 68
e-mail: dca.wyszkow@psouu.org.pl
Centrum Terapii SYNERGIS D. Mazij,
ul. Wita Stwosza 4a
02-661 Warszawa,
tel. (022) 498 12 92,
e-mail: recepcja@centrumsynergis.eu
www.centrumsynergis.eu
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna SCOLAR
ul. Wiśniowa 56,
02-520 Warszawa
tel. (022) 848 43 24, 0695 055 714, 0607 344 840
e-mail: scolar@scolar.pl
www.scolar.pl
Centrum Wczesnej Interwencji „Krok po Kroku”
lok. 1: ul. Zwierzyniecka 1 m. 4, 00-719 Warszawa
lok. 2: ul. Dekarska 22, 02-413 Warszawa
tel. (022) 863 88 74, 0609 131 124, 0697 114 453
e-mail: biuro@cwikrokpokroku.pl
www.cwikrokpokroku.pl
Centrum Terapii SOTIS Kowalski, Tomasik, Waligórscy sp. j.
lok. 1: ul. Korfantego 61, 01-494 Warszawa, tel. (022) 869 03 18
lok. 2: ul. Czarnieckiego 27 B, 01-548 Warszawa, tel. (022) 638 37 57
e-mail: sotis@sotis.pl,
www.sotis.pl
Centrum Twórczego Rozwoju KLEKS
lok. 1: ul. Broniewskiego 21 m. 62, 01-780 Warszawa
lok. 2: ul. Żeromskiego 33, 01-882 Warszawa
tel. (022) 374 13 86, e-mail: sekretariat@kleks.edu.pl
www.kleks.edu.pl

Pamiętaj, żeby w różne miejsca dzwonić po setki razy, czasami było tak, że ktoś rezygnował i z dnia na dzień się udawało! Niestety, w niektórych z tych placówek trzeba czekać rok na konsultacje, a rok to jest dramatycznie długo...

Monika, inna mama z naszego forum radzi:

„Radzę nie szaleć z prywatnymi wizytami. Jeżeli nie ma innej opcji, to trudno - trzeba płacić i tyle. Ale jeśli się da... Pamiętaj, że jesteś na początku drogi. A zapewniam Cię, że zdążysz jeszcze wydać sporo pieniędzy i nawet nie zauważysz kiedy i jak... Bo nawet jeśli gdzieś podpiszesz kontrakt na leczenie, to może być np. na 3 miesiące. A co dalej? Dalej kontrakt roczny, częściowo płatny, zajęcia też częściowo płatne, a dojechać też musisz. Tu troszkę wydasz, tam troszkę wydasz i w perspektywie miesiąca, zrobi się niezła kasa...”

Copyright © 2003-2024 blizniaki.net.

Użytkownicy portalu nie mogą wykorzystywać tekstów do celów komercyjnych bez wiedzy i pozwolenia właściciela strony.
Kopiowanie, redagowanie i wykorzystywanie w innych celach publikowanych tu tekstów wymaga indywidualnej zgody właściciela strony.

2024-10-11 08:53:17 /home/tkacz/domains/blizniaki.net/public_html/app/flt/DBShutdownFilter.php (19) 8192 : Non-static method HPDO::closeConnections() should not be called statically, assuming $this from incompatible context uri: /rozwoj-dziecka-niepokoje-rodzicow,1440.html a: ip: 3.238.82.77 agent: CCBot/2.0 (https://commoncrawl.org/faq/)